Humpty Doo,
17 oktober 2002

Na toch even getwijfeld te hebben om mango's te plukken (hard werken in 40
graden, veel vliegen, het mangosap dat als je dat op je krijgt als zuur in
je huid bijt, heb ik toch besloten om het te gaan doen. Ik wilde het op z'n
minst toch proberen en sinds de 14e werk ik dus op een mangoboerderij in
de outback, zo'n kleine 100 km onder Darwin.
Omdat het plukseizoen net gaat beginnen, ben ik in ieder geval t/m november
voorzien van werk en wat dollars.

Toen de eigenaar van de boerderij (Danny) me kwam ophalen bij mijn hostel
samen met zijn zoon Jason, kreeg ik al een idee van het "ruiger" type mensen
(ofwel rednecks) in deze Northern Territory.
N.a.v. mijn telefoongesprek met hem, kreeg ik al snel de vraag gesteld:"So
you're a fuckin' POM right?" POM betekend Prisoner Of Majesty en dat is hoe
de Australiërs de Engelsen noemen (terwijl de Australiërs het eigenlijk zelf
zijn).
Na dit compliment over mijn Engels over te telefoon zei ik dus dat ik Nederlander
was in plaats van Engelsman. Ik kwam er overigens ook snel achter dat "fuckin'"
hier een standaard woord is in elke zin en dus in dit geval (al was ik een
engelsman) dus niet beledigend was bedoeld.
Op de heen weg naar de boerderij zijn we even bij een plaatsje (Humpty doo)
gestopt omdat Danny daar naar de dokter moest en dus zijn Jason en ik de
plaatselijke pub ingegaan. Hij vertelde me over de bar-fights die hier elke
week plaats vinden. Als iedereen zat is schijnt het normaal te zijn dat er
op een gegeven moment ruzie uitbreekt en het hele café met elkaar op de vuist
gaat. Hij vertelde me wel dat dat overigens altijd met de hand is (alhoewel
soms ook met barkrukken) maar nooit met wapens.

Nadat we voor de rest van de week piss (zo noemt men hier bier) hadden gehaald
kwamen we aan op de boerderij, waar ik meteen mijn eerste (levende) kangaroe zag
wegspringen. Mijn verblijfplaats voor de komende weken was een best grote
sta-caravan, die ik deel met een Iers meisje genaamd Julie die hier de geplukte
mango's verzameld en wast. Later vertelde men me dat ze vrouwen niet lieten
plukken omdat die toch niet kunnen zien wanneer ze rijp zijn en wanneer niet...
Dezelfde avond zijn we begonnen aan onze biervoorraad en zijn we gaan poolen.
Poolen en bier zijn de 2 dingen waarmee men hier elke avond op de boerderij
doorkomt.

De dag erna ging om kwart voor 7 de wekker. Toen ik naar buiten keek zag
ik een stuk of 10 kangaroe's in het mangoveld, waarvan ik een goede foto heb
kunnen maken. Diezelfde dag hebben we tot 5 uur 's middags mango's geplukt.
Het was best zwaar in deze temperatuur, zonder wolken en wind, maar zolang
je blijft drinken (zo'n 5 liter water per dag) lukt dat wel. Ik denk dat
een andere plukker (iemand uit de buurt genaamd Jeff) het zwaarder had dan
mij. Hij had tot 6 uur 's ochtends 2 flessen Bourbon opgedronken en zonder
slaap (en douche) weer aan het werk gegaan. Dat was ook wel te ruiken...
Voor de statistieken: deze boerderij heeft zo'n 1800 mangobomen die na een
seizoen voor tienduizenden dollars aan inkomen zorgen. Omdat men daar hier
op deze boerderij niet genoeg aan heeft hebben ze hier ook nog een wietplantage
erbij...

Gisteren waren er gelukkig niet genoeg mango's rijp om te plukken en zijn
Jason, Julie en ik naar het nabij liggende Litchfield National Park gegaan.
Litchfield staat bekend om zijn vele watervallen en is tijdens het droge
seizoen (nu dus) een stuk mooier dan Kakadu. Tevens spaart me dit de 70 dollar
voor een dagtoer hiernaartoe.
We hebben hier dus de hele dag bier gedronken en gezwommen onder en bij vele
watervallen. Op een gegeven moment was het zelfs zo erg dat we maar met de
blikken bier het water in zijn gegaan en zijn gaan zwemmen. De gezichten
van de andere toeristen om ons heen spraken boekdelen, maar na een aantal
blikjes bier in de felle zon, maakte dat allemaal niks meer uit. Ik heb er
trouwens wel een botte foto van gemaakt...

's avonds zijn we (zoals dat hier elke woensdagavond gaat) naar een boerderij
"in de buurt" gegaan, waar ook een volleybalveld is. Hier hebben we met in
totaal zo'n 30 andere rednecks van uit de buurt de hele avond gevolleybald,
wat werd afgesloten met een "all you can eat bbq".

Vandaag waren er nog steeds niet genoeg mango's rijp. Het is zelfs zo dat
we pas zaterdag weer kunnen gaan plukken. Tot dan is het dus (gratis) vakantievieren
hier. De komende dagen komen we de tijd door met o.a. jagen.

Zo gaan we straks met de shotgun jagen op varkens die hier rond de boerderij
de mango's opeten. Morgenvroeg gaan we jagen op ganzen (voor een BBQ) en
we gaan binnenkort ook jagen op wilde paarden. We gaan dan met de 4WD een
paard schieten waar de honden dan weer voor wekenlang voer van hebben.

Al met al ben ik blij dat ik hier ben gaan werken. Je leert hier de echte
soort Australiers en hun leefwijze in deze rode stoffige omgeving kennen
en je krijgt ook dingen te zien die de meeste toeristen niet krijgen te zien.
Ik hoop en denk wel dat ik het hele seizoen mango's plukken vol houd en ik
zodoende met wat meer dollars op zak de rest van Australie (en Nieuw Zeeland)
kan zien.

Wongi Falls, Litchfield

De andere "mangoplukkers". Vlnr : Jason, Danny, Julie, Jeff en Pat

Deze python kwam ik tegen toen ik 's nachts naar de wc wilde gaan.

Terug