Terug

 

Mission Beach,
29 september 2002

Sinds enkele dagen zit ik in Mission beach, vlak onder Cairns. Maar voordat ik over Mission Beach begin, is er nog iets te vertellen over Magnetic Island: De laatste 2 dagen van Magnetic Island heb ik dus die Advanced duikcursus
gedaan. De eerste dagen hiervan, tijdens de lunchpauze, moest ik nog even naar de winkel om wat spullen te kopen en ben ik dus samen met de duikinstructeur die thuis nog wat spullen moest ophalen, meegereden naar een plaatsje verderop.
Voren in het busje was geen plaats meer, dus ben ik ondanks de strenge politie op het eiland, achterin op een bed gaan liggen (er waren geen stoelen in het busje). Omdat op deze manier meerijden een boete kan opleveren van 300 dollar (bijna 400 gulden) voor de persoon achterin en 100 dollar voor de chauffeur, waren de zijruiten van het busje bedekt met handdoeken.
Zoals het verhaal al doet vermoeden, werden we op een gegeven moment dus aangehouden door de politie.

Stijf van zenuwen lag ik zo plat als ik kon, te wachten op het moment dat de agent (die achter het busje stopte en dus zo naar binnen kon kijken) me eruit zou halen.
De agent kwam aan het raam van de chauffeur en vroeg (in het engels): "weet je waarom je bent aangehouden?"

De chauffeur zei maar gewoon "nee, dat weet ik niet". Toen zei de agent "Je draagt geen veiligheidsriem". Opgelucht maar tegelijk nog nerveuzer (hij had me namelijk nog niet gezien, maar ik kon wel tussen de stoelen door recht in zijn gezicht kijken) bleef ik bewegingloos achterin liggen terwijl hij de boete voor de chauffeur uitschreef.
Na enkele minuten (wat wel een uur leek) hoorde ik het mooiste geluid van de dag, het wegrijden van de politiewagen. Toen ik terug kwam bij het duikcentrum keek ik zelf achterin en zag ik dat ik precies achter een grote tas had gelegen die mijn duikinstructeur daar eerder had neergezet. Was dus bijna een dure duikcursus geweest...

Na 's nachts een nachtduik te hebben gemaakt ben ik de tweede dag van de cursus dus gaan duiken bij het schipswrak "SS Yongala" uit 1911. Dit was echt de mooiste duik ooit. Aan het afdalen naar 30 meter leek maar geen einde te komen.

Op 10 meter kwamen we een school barracuda's tegen die me echt zo aankeken van "wat moet je hier!". Verder naar beneden kwamen we allemaal verschillende soorten extreem grote vissen tegen. Het leek wel of al die vissen daar op de anabolen zaten. Zo kwam er tot op een meter afstand een vis naar me toe van 40 centimeter breed en anderhalve meter hoog.

Ook heb ik er een grote zeeschildpad te zien die op het schip lag te eten, roggen van wel 2 meter, enkele rifhaaien die op de bodem lagen en veel soorten zeeslangen (2 meter lang).
Buiten de vissen was het schip heel indrukwekkend om te zien. Je kon nog de flessen whisky in het schip zien liggen, tafels, stoelen, botten van mensen, de wc's en zelfs een badkuip.
we hadden ook een lege plastic fles meegenomen die liet zien dat op die diepte de met lucht gevulde dingen nog maar minder als de helft van hun oorspronkelijke grootte hadden (dus ook je longen e.d.). Ook hadden we een plaat met allemaal kleuren erop meegenomen, waarop je kon zien dat op die diepte alle kleuren anders en donkerder waren. Zo was de kleur rood nu paars geworden.
Helaas was het op die diepte niet mogelijk om lang te blijven i.v.m. zuurstofverbruik en decompressiestops op de weg naar boven. Na 20 minuten moesten we dus alweer naar boven. Maar gelukkig konden we die dag wel 2 keer duiken.
De dag hierna ben ik dus vertrokken naar Mission Beach.

Mission Beach is een 4 km lang strand, aan de rand van het regenwoud, waaraan enkele kleine plaatsjes liggen, waaronder ook het plaatsje Mission Beach, waar ik dus zit.
In Mission Beach heb ik de eerste dagen in een willekeurig hostel gezeten, genaamd Bingil Bay Resort. Lopend naar mijn kamer waren de enige mensen die ik tegenkwam 2 Nederlandse dames, Sarien en Ilona. Al gauw bleek dat buiten hun niet veel andere mensen in dat hostel verbleven. Nadat ze 's avonds voor me hadden gekookt hebben we nog even aan de bar gehangen en zijn we niet al te laat maar naar bed gegaan.
Met hun ben ik de dag erna naar Dunk Island geweest, een relax eiland met alleen maar bos en strand en bekend staat om zijn vele vogel -en vlindersoorten. 's avonds zijn Ilona en Sarien verder gereisd richting Cairns.

De laatste dag, zaterdag, heb ik flink wat kilometers gelopen door o.a. het omliggende regenwoud. Op een gegeven moment zag ik verderop tussen de bomen op het pad een zwart gedaante staan. Ik dacht dat het een man die naar het
leek zijn veters aan het strikken was. Toen ik dichterbij kwam bleek het een grote zwarte vogel te zijn, even groot als mijzelf. Ik heb toen mijn fototoestel gepakt en er maar dichtbij gegaan om een foto te maken, waarbij ik ook zag
dat hij 2 jongen naast zich had lopen. Op het moment dat ik de foto had gemaakt, kwam hij op me af gelopen en ben ik maar snel de andere kant weer op gelopen, want hij zag er niet al te vriendelijk uit.
Toen ik later in het hostel terugkwam bleek dat ik een zeldzame cassowary had gezien, waarvan er nog maar 40 in het wild rondlopen. Tevens bleek dat ze ook gevaarlijk kunnen zijn en vooral als ze jongen bij zich hebben.

Zo schijnt het dat ze met hun vlijmscherpe poten richting je nek of borstkas
gaan als ze je aanvallen. Handig om te weten NADAT je zo'n wandeling hebt gedaan...

Een normale Cassowary  en aanvallende Cassowary

 

 

 

 

 

 

Dezelfde zaterdagavond heb ik in het lokale café doorgebracht, waar ik met een local (hij was bananenplukker, maar geen neger) heb staan poolen en wat heb gedronken. Dit was overigens de laatste keer dat ik zaterdagnacht als laatste nacht in een hostel boek en dus voor zondagmorgen om 10 uur moet hebben uitgecheckt.

Zondag heb ik in een hostel middenin het regenwoud verbleven. Het hostel, genaamd The Treehouse, ligt op een heuvel en heeft een perfect uitzicht op het omringende regenwoud. Met een heel groot balkon (met 20 hangmatten),muziek (Lemon Jelly) en zwembad is dit het meest relaxte hostel tot nu toe.
Het was zelfs zo relax dat men bijvoorbeeld tussen 1 en 5 's-middags "Quiet Time" had (muziek uit, niet hard praten) en dat de check-out time hier 5 uur 's middags was in plaats van 10 uur 's morgens zoals in andere hostels.
Samen met een All You Can Eat BBQ was dit een goede afsluiter van Mission Beach.
Morgen vertrek ik naar Cairns waarna ik op 3 oktober naar Darwin vlieg.

 

Dunk Island

 

Andere stranden in de buurt van Mission Beach

Terug