Ko Samui,
6 juni 2003

Hi. Down Under en de 9 uur durende vlucht van Sydney naar Bangkok zijn voorbij.
En het belangrijkste, ik zit weer in een lekker warme temperatuur, na de koude
nachten in de auto in Australië. Het is hier in Thailand lekker warm, zonnig en gelukkig niet zo benauwd als bijvoorbeeld in Darwin. Dat was erger
dan hier moet ik zeggen.

Ik heb hier nu wel het idee dat ik verder van huis ben dan Australië, terwijl
ik bijna de helft van de terugvlucht er nu al op heb zitten. Dat viel
meteen al op toen ik uit het vliegtuig stapte en de Thaise mensen met monddoekjes
zag lopen en deze keer ik als blanke westerling de vreemde was.

De taxichauffeur die ons van het vliegveld door de drukke straten van Bangkok
naar onze accommodatie bracht, was volgens mij al 3 dagen wakker en bleef
alleen nog wakker doordat hij volgens mij een of andere drug achter de kiezen had.
Iedere seconde keek hij in de buitenspiegel, toen naar de grond en toen weer voor zich uit.
De kilometerteller was ook kapot (stond de hele tijd op nul), toen ik naar aanleiding
daarvan tegen hem zei dat hij niet erg hard reed, nam hij dat letterlijk op
en waren we dus snel in de stad...

Hoe goedkoop het in Bangkok was zag ik meteen aan de accommodatie.
380 baht (7 euro) voor een kamer midden in de stad, met airco, badkamer en alles
erop en eraan. Maar ja, het was midden in de nacht, dus bedtijd.

De dag erna zag ik het echte Bangkok. Met een tuk-tuk (een soort brommobiel
waar je dus achterin kunt zitten met 2 personen) zijn we de hele dag, zo'n
5 uren lang door Bangkok gereden, naar tempels, winkels enz. En het mooiste
was, de chauffeur wachtte elke keer op ons, EN alles gratis!
Het enige wat de chauffeur wilde is dat we 3 keer bij een "dure" winkel naar
binnen gingen en net moesten doen of we interesse hadden om er iets te kopen,
zodat hij van die winkel een coupon kreeg voor gratis benzine.
Na 5 minuten in zo’n winkel te blijven, konden we weer verder.

Overal in de stad zie je eetkraampjes op straat. Het is er heel druk met stinkende
bussen en tuk tuks, veel zwerfhonden en katten, eetkraampjes
met ingewanden van varkens, eetkraampjes waar je insecten kunt eten zoals
wormen, sprinkhanen en zelfs schorpioenen, heel veel verkeer.
De uitlaatgassen zijn wel erg vies. De lucht is zo vervuild dat je (vooral in een tuk tuk)
buiten het ruiken, het ook proeft in je mond!

De volgende dag gingen we naar een van de duizenden tempels die Thailand rijk is.
De tempel genaamd ‘Wat Pho’ heeft de grootste boeddha ter wereld.
Daarna besloten we Bangkok te verlaten.
In het "reisbureau" (een oud kantoortje in een steeg) boden ze een reis
aan naar het tropisch eiland Ko Samui, waar ik nu dus zit, voor 6 euro per
persoon, voor een 10 uur durende busreis in een luxe VIP-bus en een 3 uur
durende bootreis.
Meteen geboekt dus, alhoewel de Lonely Planet wel al waarschuwde
voor dat soort reizen, dat je dan meestal in een oud klein busje zonder
airco wordt gestopt, maar ja dan nog, voor 6 euro...

Toen we op de plaats aankwamen waar de bus vertrok kon ik mijn ogen niet
geloven. Er stond een grote VIP-bus, met heel veel beenruimte, TV, airco
en zelfs de wanden en plafond waren bekleed met kussens.
De reis was erg relax en na aankomst op het eiland zag ik dat het precies
de plaats was waar ik altijd al eens heen had willen gaan; helderblauwe
koraalzee, witte stranden met overhangende palmbomen (met kokosnoten) enz.
Perfect dus en al helemaal omdat het leek alsof we de enige waren. Meteen
de beurs getrokken voor een luxe hut aan het strand, met airco, badkamer
en uiteraard uitzicht over zee. En dat voor 4 euro per dag!
Nu nog een ‘Bounty’ eten aan het strand en alles is compleet.
Daarbij dus 3 keer per dag eten op het strand met verse cocktails voor een euro of zo...
Na 9 maanden budget geleefd te hebben en elke keer in de supermarkten
de aanbiedingen kopen en dan zelf koken, is dit nu paradijs.
We moeten echt elke keer lachen als we de rekening krijgen.
Je hoeft hier zelfs de was niet meer zelf te doen...

Buiten het strandleven (waar je een Thaise massage voor 3 euro voor een
heel uur kunt krijgen), zijn we gisteren nog naar een Thaiboks-wedstrijd
geweest, wat best grappig was om te zien met al die gekke Thaïs.
We hebben ook een motorbike gehuurd om over het eiland te touren.
Niemand draagt hier een helm en die dingen gaan tot 100 km per uur, maar we
hebben het overleefd.

Samengevat is het dus niet verkeerd hier. Het enige waar je op moet letten
is je geld, je paspoort en de muggen met ziektes zoals malaria, knokkelkoorts
en Japanse encefalitis.
Maar buiten dat kleine feit wat je met insectenspray kunt oplossen is hier
dus alles perfect. En wat nog het beste is, dat er bijna geen toeristen
te vinden zijn. Het is nu laagseizoen en met SARS erbij blijft iedereen
al helemaal thuis. In elk restaurant is buiten je eigen tafel meestal geen
of maar 1 andere tafel bezet en zit de hele bediening TV te kijken.
Dit alles maakt het nu heel goedkoop (accommodatie soms zelfs half zo
goedkoop dan wat in de Lonely Planet staat) en zien de stranden er soms
verlaten uit. Perfect dus. Voor mensen die op vakantie willen gaan,
Thailand is momenteel the place to be.

Voor de rest niet veel nieuws. Binnenkort (na nog een paar dagen strand)
gaan we dit eiland verlaten voor het eiland Ko Pa-gnan, wat nog mooier en
nog goedkoper schijnt te zijn... en er is dan de bekende full moon party.
Ben benieuwd.

King Rob

Geen file, maar een normale dag in het verkeer van Bangkok...

Koh San Road, Bangkok. Waar alles te koop is van nep merkkleding tot rijbewijzen en 'press ID'-cards

Een strand van Ko Samui

Budda tempel

En nog een tempel

Budda in een tempel

Zelfs op het strand ben je niet veilig

Terug