Reisverslagen

Terug

Coral Bay,
23 april 2003

Hello again,
Ik zit nu ergens in het midden van de westkust, in het plaatsje Coral Bay
aan het Ningaloo Reef.
Zo'n 2 weken geleden ben ik dus begonnen in Darwin, waar het alweer lekker
warm was (38 graden). Deze keer deed het me goed om uit het vliegtuig te
stappen en de warme, vochtige lucht weer als een baksteen op mijn hoofd te
voelen. Veel beter dan het koudere Nieuw Zeeland.

Omdat ik Darwin al eerder heb gezien, begon ik na 2 dagen meteen aan mijn
6900 km lange busreis richting Perth. Als eerste heb ik een Mc Cafferty's
dagtour door Kakadu National Park gedaan, dit zat namelijk in het ticket
inbegrepen. Het was best leuk om het nu aan het einde van het wet season te
zien, in plaats van het einde van het dry season. Het park zag er veel groener
uit en er waren veel meer dieren te zien. Ik heb er trouwens ook de rest
van het verhaal gehoord van het Duitse meisje wat daar door een krokodil was
opgegeten; De gids heeft 3 jaar cel gekregen, hij was 16 jaar in dienst, maar
was dronken, heeft verteld dat het veilig was om te zwemmen en was toen het
gebeurde onderweg naar de supermarkt om meer bier te halen. 6 weken later
was met dezelfde tour company (Gondwana tours) een ander ongeluk, toen een gids
met de auto een rivier wilde oversteken. Het water trok de aanhangwagen
en dus ook de auto de rivier in, deze begon te zinken. Iedereen kon er nog
net op tijd uitkomen, maar 1 jongen kwam klem te zitten tussen de auto en
een boom. Hij werd net op tijd losgemaakt, anders was hij verdronken. Die
rivier zat overigens vol met krokodillen... Gondwana tours bestaat nu dus
niet meer.

Na Kakadu was mijn volgende stop de plaats Kununurra, middenin outback-land,
vol met aboriginals (uiteraard ruziënd en schreeuwend) en met 10 cm lange
sprinkhanen in de Kimberley. De Kimberley is een ruig, rood en heel mooi
landschap met een paar rivieren die alleen maar stromen na regenval. Het
regent er bijna nooit, maar als het regent kan de rivier makkelijk van 100
meter breed naar 10 km breed worden. De Kimberley is ook het enige gebied
in Australië met de zogenaamde Boab-tree, dat is een aparte boom die alleen
maar hier en in Afrika voorkomt en waarvan de aboriginals (en overigens ook
de Afrikanen) zeggen dat een kwade god die boom uit de grond heeft
getrokken en op de kop terug heeft gezet. Zo ziet de boom er ook naar uit
eerlijk gezegd.

Ik had dus besloten om een 2-daagse tour door de Kimberley te doen, naar
o.a. de zogenaamde Bungle Bungles. Die tour ging door het ruige landschap
(liet me denken aan de tekenfilm van Lucky Luuk) naar een heel indrukwekkend
soort rotsachtig gebied waar je diverse wandelingen kunt maken.
's Avonds was het daarna slapen onder de sterren en tussen de spinnen.
Ik heb tot nu toe in Australië nog nooit zoveel spinnen gezien als in de Kimberley.
De eerste die ik zag was toen ik naar de "WC" ging (niet veel meer dan
een gat in de grond met een wc pot erop), waar ik toen ik zat,
op een paar cm afstand de giftige/dodelijke redback naast me in een web zag
zitten, wat aan de wc-bril vastzat. Gelukkig herkende ik de spin en wist
ik dat het tijd was om weer te gaan staan. 's Avonds zag ik nog de huntsman-spider
naast de kaars zitten die ik gebruikte om wat te zien tijdens het afwassen
(heb trouwens wel van allebei een foto gemaakt). Dus toen ik 's avonds in
mijn slaapzak lag, keek ik meteen elke keer als ik iets op mijn huid voelde.

Na Kununurra ging ik met de bus, die met 75% gevuld was met stinkende aboriginals,
verder naar Broome. Tijdens deze nachtelijke reis door aboriginal land, zag
ik nog een paar aparte dingen. Zo zag ik op een gegeven moment in het licht
van de bus in the middle of nowhere 2 aboriginals met speren lopen, waarschijnlijk
op jacht naar kangaroes aan of zo. Rond 3 uur 's nachts stopte de bus in een
aboriginal community. Hier werd de bus opgewacht door zo'n 20 aboriginals
die wat op het eerste gezicht leek, allemaal aan het dansen waren. Al snel
zag ik (wat ik al had kunnen verwachten) dat ze allemaal zo dronken waren
dat ze niet meer op hun benen konden staan. Best een komisch gezicht.
Het leken net 20 zwarte zombies op een rij.

Broome zelf was wel aardig, maar niet echt spectaculair. Het is maar een
kleine plaats wat als beste attractie het strand heeft. Het strand (Cable
Beach) heeft azuurblauw water en wit zand. Het zeewater was er erg warm,
dus niet verkeerd om weer eens in te zwemmen.
Toevallig was ik ook net op tijd in Broome voor de "Staircase to the moon",
een fenomeen waar je de volle maan aan de horizon ziet opkomen, waarbij het
licht van de maan zodanig op het water valt dat het als een trap ernaar toe
lijkt te gaan.

Na Broome was het tijd voor een 16 uur durende busreis naar de volgende interessante
plaats aan de westkust: Exmouth, aan het Ningaloo Reef. Het was best een
lange en zware reis, mede omdat ik niet heb kunnen slapen omdat een chinees
voor me de hele weg onsmakelijk zat te hoesten. Toen ik eenmaal in slaap
was gevallen, werd ik snel weer wakker toen we een kangaroe aanreden.
Ik voelde de klap in de stoel toen de kangaroe tegen de "roo-bar" vloog (en daarna nog
eens overreden werd). Een roo-bar is overigens een rij stalen balken aan
de voorkant van de bus, die de bus tegen dit soort aanrijdingen beschermt.

Exmouth (en dan vooral het strand) was echt een paradijs. De eerste dag ben
ik meteen naar Turquoise Bay gegaan. De naam zegt eigenlijk al genoeg over
hoe het eruit ziet, maar ik zal het toch maar beschrijven. Turquoise Bay
is een strand met helderblauw water, wit zand en waar het koraal van het
Ningaloo Reef (in tegenstelling tot het Great Barrier Reef) 10 meter van
het strand begint. Je hoeft dus geen tours te pakken, maar kunt gewoon vanaf
het strand met de snorkel de zee in gaan. En als je helemaal lui wil zijn,
kun je 300 meter het strand aflopen, dan het water ingaan en je met de stroming
over het koraal en de tropische vissen terug laten drijven naar het strand waar je lag.

En nu, na Exmouth, zit ik al een paar dagen in het plaatsje Coral Bay. Ook
hier zegt de naam al genoeg. Effe een paar dagen relaxen en een beetje bijbruinen
na Nieuw Zeeland. Het enige mindere hier is dat op mijn kamer in het stapelbed
onder mij dezelfde chinees ligt die me in de bus naar Exmouth heeft wakker
gehouden en die me nu nog steeds wakker houdt met zijn onsmakelijk hoesten.
Best irritant, en helemaal omdat hij ook niet praat en elke dag op zijn bed
zit (meestal gewoon voor zich uit te staren), best raar. Omdat de andere
mensen op mijn kamer dezelfde mening delen, hebben we hem zelf maar een naam
gegeven: Sars-guy... Hij ziet er ook best slecht uit, dus ik hoop niet dat
ie het echt heeft.

De rest van mijn plan, in mijn laatste weken Australie: morgen ga ik naar
de plaats Geraldton, mede om een "ex-collega" van de mango-boerderij van
Darwin op te zoeken (ik hoop niet dat sars-guy weer voor me zit tijdens
de lange busreis). Daarna naar de Pinnacles en dan naar Perth. Zondag vlieg
ik van Perth naar Sydney om nog een paar laatste dingen te regelen en dan
ga ik naar Bangkok, Thailand. Aan de laatste nieuwsberichten te zien zal
ik door het sars-virus niet naar Singapore en China kunnen gaan, wat echt
wel shit is.
Ik zal dan wel langer in Thailand blijven (erg goedkoop) en ik ga natuurlijk
ook naar het meest bekende Muay Thai-kamp van Thailand, in Chiang Mai (zie
www.lannamuaythai.com ). Ik zie dan wel weer wanneer ik terug ben in Nederland...

see ya

Rob

De sprinkhanenplaag van Kununurra